4 Sprint Triathlons Verder

Diegene die mij volgt is het vast niet ontgaan, inmiddels heb ik mijn eerste ervaringen mogen opdoen in enkele 1/8 triathlons, ook wel sprint triathlons genoemd. Vier om precies te zijn, die van Ter Aar, Woerden, Huizen en Vlissingen. Er staan er nu nog twee op het programma, 8 juli een 1/8 in Nederhorst den Berg en dan als klap op de vuurpijl de 1/4 in Weesp. In de 1/8 praten we over 500mtr zwemmen, 20km fietsen en 5km lopen. Bij de 1/4 zijn het de dubbele afstanden. Volgend jaar hoop ik mijn eerste 1/2 te mogen doen en als het even kan de Ironman 70.3. Er worden er vele wereldwijd georganiseerd waarvan een aantal in Europa. Mijn droom is toch wel om ooit een hele te mogen volbrengen maar dat is echt een meer jaren plan. De gedachte alleen al dat er 3,8km gezwommen, 180km gefietst om vervolgens nog een marathon van 42,2km te moeten lopen kan ik me even helemaal niets bij voorstellen. Om maar te zwijgen over de trainingsschema’s die daaraan ten grondslag liggen. Nu kom ik met 4-5 keer trainen per week weg, voor een 1/2 moet je toch al snel denken aan 15-20 uur per week. De wereldtoppers doen het in 8u rond, een beetje recreant hoopt het in 10-12 uur te kunnen volbrengen. We gaan het allemaal wel meemaken. De eerste vier sprint versies hebben mij prima kennis laten maken met de sport en het riekt naar meer. Dat is wel de pest met alles wat draait om tijd, het kan altijd sneller. En al kun je je ervoor afsluiten, ik doe dat niet. Geen enkele triathlon is met elkaar te vergelijken immers je hebt te maken met wisselende omstandigheden. [pullquote_right]Mijn droom is toch wel om ooit een hele te mogen volbrengen maar dat is echt een meer jaren plan[/pullquote_right] Zo moest ik gisteren in Vlissingen 2 van de 5km door het mulle zand van het strand lopen, zo hadden we vorige week in Huizen te maken met een straffe windkracht 7 op de dijk van Huizen naar Almere toe. Mijn tijden variëren nu van 1:13u tot 1:17u en je raadt het al, ik heb alle pijlen gericht op een tijd onder de 1:10. Als ik die heb gehaald is 1:05 de volgende stap en dan zou het moeten lukken om eens onder dat uur te geraken.

Het gezin

En heb ik die doelstelling bereikt dan verwacht ik dat de 1/4 en 1/2 versies tot nieuwe doelstellingen gaat leiden. Zoals online samenwerken een way-of-life is wat ik beschreef in mijn vorige blog, zo is dat met triathlon precies hetzelfde. Het krijgt een prioriteit binnen mijn huidige leven en dus maak ik er tijd voor. Het is discipline maar het kost geen moeite. Mensen die mij kennen weten het, het is aan of uit, 1 of 0, zwart of wit. Als ik ga, ga ik hard en volledig en vooral vol passie. @Jeannett3, de moeder van mijn kinderen zonder wiens steun ik het nimmer zou volbrengen, vraagt het wel eens: Mark, is al die opsmuk nu echt zo nodig? Kan het niet een tandje minder? Hele logische vraag en al zou ik dat willen het zit niet echt in mijn aard. Die 1/4 staat nu voor september maar mijn geest hunkert naar die versie al veel eerder. Uiteraard heb ik al gekeken en 15 juli staat Klazienaveen op de kalender. Een Olympische afstand, ook wel OD genoemd. Hetzelfde als 1/4 zij het dat hier 1,5km wordt gezwommen in plaats van de 1.000mtr. Geestelijk en lichamelijk gaat me dat zeker lukken waarbij een nette tijd nog van ondergeschikt belang is. Het is the next step die ik graag wil ervaren. Maar naast mijn geest en lichaam zijn er nog andere geesten en lichamen die het ook maar moeten trekken: de gezinsleden. Want het vergt van hen ook wel wat. Ik voel hem nu al aankomen dat wanneer Sophie (11) en Julius (10) ergens in de twintig zijn ik hem om de oren krijg: pa, jij was vroeger alleen maar bezig met werken achter laptop en iPad en sporten! Jeannette zal de kinderen dan knikkend bijspringen en zeggen: ja vadertje, dat was inderdaad zo. Ook weet ik dat ze vind dat ik qua persoon nog nimmer zo in balans ben geweest. Extremen in werken en extremen in sporten die blijkbaar voor mij leiden tot een bepaalde balans en ‘rust’.

Beter als mens

Naast de fysieke inspanningen ben ik ervan overtuigd dat het geestelijk ook wat met je doet. Nog nooit heb ik zoveel energie gevoeld en heeft het me zo weinig moeite gekost om met zo weinig slaap te leven. Tuurlijk wordt mij vaker gevraagd waarom zo extreem en waarom niet een tandje zachter. Maar ik grijp graag de momenten zoals ze zijn met beide handen aan, nu kan ik het, heb ik de energie mentaal en fysiek. Misschien is dat gevoel over een jaar weg en heb ik nu in ieder geval intens genoten. Mijn zwager Roelof heeft mij aangestoken en samen met vriend @ruudkaitjily trotseren we iedere uitdaging opnieuw. Het hoofd op regelmatige basis leegmaken doet een mens goed. [quote]Van die oude, tanige afgetrainde grijzaards waarbij de duursport zit genesteld in de genen.[/quote]Het op gelijke voet staan ongeacht status en ondersteunende materialen is ook goed voor een mens. De meest mooie fietsen zie je voorbij komen met de meest flitsende triathlon pakjes. Maar uiteindelijk doen lichaam en geest het en is iedereen gelijk. Denk je vantevoren in jezelf ‘die man slaat toch deuk in een pakje boter…’ vervolgens wanneer ik zuchtend, kreunend en tonguitstekend mijn kilometers lopend probeer te volbrengen komt die ene man soepeltjes voorbij zetten. Van die oude, tanige afgetrainde grijzaards waarbij de duursport zit genesteld in de genen. Die types die zijn het gevaarlijkst, zien er onbenullig uit alleen laten jou met dicht achterwiel en aerodynamische helm compleet voor joker staan. Nee, het is goed om je in dergelijke omgevingen te begeven. Het maakt je als mens rijker. Een paar honderd gekken op een vierkante kilometer die elkaar nóg gekker open te maken. Heerlijk. Een leuke scene om mijzelf nu in te begeven. Doelen te over die mij tot in lengte van jaren nog bezig zullen houden inclu mijn gezin. Het gaat prima zo en we plukken er allemaal een beetje de vruchten van. Dat past toch prima bij deze 42 jarige Appel. Ik ga nog ff door.