Geen IRONMAN Zonder IRONWOMAN

Op 1 september 2013 is het zover, dan zal ik mijn eerste halve triathlon gaan volbrengen, athans dat is de bedoeling. En om de eerste vraag die bij velen opkomt maar direct te beantwoorden: 1,9km zwemmen, 90km fietsen en 21,1km hardlopen. Ik hoop het alles bij elkaar in zo’n 5½ uur af te leggen. Er zijn enkele halve triathlons in Nederland maar ik heb zoiets van als ik het dan doe, doe het dan goed. Dus heb ik besloten mee te doen met de Ironman 70.3 van Salzburg in Oostenrijk. Ironman is bij vele ook niet-triathleten bekend echter wat men zich niet beseft is dat er iedere week wel ergens ter wereld een Ironman plaatsvindt. Het is een sportorganisatie net zoals de UCI in wielrennen, de FIA in formule 1 of de FIFA in het voetbal. Er zijn twee versies van de Ironman, de halve genaamd 70.3 en de hele. 70.3 staat voor het aantal mijl dat wordt afgelegd. Het getal 226 wordt in Nederland gehanteerd voor de hele hetgeen weer staat voor het aantal kilometers dat wordt afgelegd. Je bent eigenlijk pas een ‘echte’ Ironman als je de hele aflegt. Dat hoop ik ooit nog eens te doen over een aantal jaren. De trainingsintensiteit die daarvoor benodigd is, is op dit moment niet haalbaar in combinatie met het gezin en het werk. Maar het gaat zeker een keer gebeuren: 3,8km zwemmen, 180km fietsen en 42,2km hardlopen. [pullquote_right]1,9km zwemmen, 90km fietsen en 21,1km hardlopen[/pullquote_right]Dit jaar heb ik voor het eerst mogen kennismaken met de achtste en kwart varianten, respectievelijk 500mtr/1km zwemmen, 20km/40km fietsen en 5km/10km hardlopen. Beide afstanden niet te vergelijken met elkaar waarbij de kwart al wel voelt als iets echt zwaars (~2½ uur).

Kona

Rondom Ironman hangt toch een soort van magie, althans voor mijzelf. Het schijnt dat de wedstrijden die door hen worden georganiseerd echt gigantisch zijn. Veel publiek, een hoop heisa, echt Amerikaans. Heerlijk, ik laat me graag op 1 september 2013 onderdompelen in al het Ironman geweld. Ieder jaar vindt op Hawaii het officieuze wereldkampioenschap triathlon plaats. Officieus omdat eigenlijk de ITU het officiële triathlon orgaan betreft wereldwijd. Echter de Ironman spreekt voor velen tot de verbeelding. Het eiland Kona is dan het decor voor dit kampioenschap en je mag hieraan meedoen als je je in één van de Ironmans wereldwijd hebt weten te kwalificeren. Dus slechts voor enkelen weggelegd maar desalniettemin doen er toch enkele duizenden mensen aan mee. Zo ook in Salzburg waar alleen al zo’n 1.500 mannen aan meedoen. Als ik de lijst met mannelijke deelnemers van dit jaar bekijk, breekt mij spontaan het zweet uit. Als ik mijn doel van 5½ uur weet te realiseren zal ik ergens in de achterhoede uitkomen van het complete veld zo rond plaats 1.000. Ach ja, meedoen is belangrijker dan winnen zullen we dan maar zeggen. 40 minuten over het zwemmen, ruim 2½ uur voor het fietsen en 1uur en 50 minuten voor de halve marathon, wat wisseltijd erbij en we komen al richting die 5½ uur uit. Ik behoor bij de zogenaamde ‘masters’. Dan behoor je in ieder geval niet tot de pro’s of tot de jeugd en ben je ingedeeld in leefdtijdsgroepen, de zogenaamde age groupers. Een kenmerk van triathlon is dat het door vele met name wat oudere heren en dames wordt beoefend. Ik met mijn 42 jaar ben nog een jonkie vergeleken met mijn clubgenoten. Vijftigers en zestigers met een brok aan ervaring en een enorm duursport vermogen. Onlangs wist een vijtig jarige clubgenoot de hele van Almere in een ongelooflijke 8 uur en 57 minuten af te leggen. Wat een bikkel.

Balans

Mijn uitdaging in 2013 wordt om het in goede balans te blijven combineren met het gezin en mijn zakelijk leven. Wat training betreft kan ik mijzelf zo’n 6 à 7 uur veroorloven wat krap aan is als je het over een halve triathlon hebt. Wil je een hele volbrengen dan ga je al snel richting 15 tot 20 uur. Misschien dat dat mede een rede is waarom met name ‘ouderen’ deze lange afstanden voor hun rekening nemen, tijd zat! Efficiënt trainen wordt mijn credo en daarom dat ik Koen de Haan zijn hulp zal inroepen als mijn virtuele coach. Mijn coach op afstand die via Trainingspeaks al mijn trainingsverrichtingen in de gaten zal houden en daar waar nodig zal bijsturen. Hij stelt mijn schema’s op en zorgt ervoor dat ik op de juiste momenten piek. Het is namelijk een kunst om tijdens een wedstrijd in 3 sporten te pieken. Afzonderlijk lukt het om aardige tijden neer te zetten, de combinatie is killing. Met name de overgang van fietsen naar lopen is er eentje die enerzijds een enorme adrenaline kick geeft maar anderzijds veel pijn kan doen. In mijn laatste wedstrijd, de kwart van Weesp, heb ik dat aan den lijve mogen ervaren. Te hard gefietst om vervolgens 10km lang met kramp in beide benen de wedstrijd uit te lopen, dat was niet fijn. Daarom voor 2013 minder wedstrijden en iets van opbouw naar de Ironman 70.3. Mijn schema ziet er als volgt uit:

[starlist]

• 4 mei de ¼ van Breukelen
• 20 mei de ¼ van Woerden
• 16 juni de ¼ van Amsterdam
• 29 juni de ¼ van Holten
• 18 augustus de Olympische afstand van Klazienaveen (als een ¼ maar dan 1,5km zwemmen i.p.v 1 km)
• 1 september ½ van Salzburg: IRONMAN 70.3

[/starlist]

IRONWOMAN

Als het uitkomt misschien nog wat loopwedstrijdjes maar dat moet dan echt passen binnen het gezin en in het trainingsschema. Na zo’n anderhalf jaar trainen nu voelt het nog steeds goed. Het kost geen moeite om te trainen, sterker nog het voelt niet goed als er niet getraind wordt. Juiste balans is de uitdaging en niet uitschieten naar extremen. Het is een prachtige sport, discipline maar ook tactiek en strategie. Heerlijk om mee bezig te zijn en te voelen dat het energie oplevert. Belangrijkste is echter dat je iemand naast je hebt staan die je passie steunt en in mijn geval met beide benen op de grond houdt. Ervoor zorgt dat ik mezelf niet verlies in al het getrain en zorgt voor de juiste maatgeving. Jeannette van der Lecq is haar naam, mijn steun en toeverlaat, mijn IRONWOMAN. Want, zonder IRONWOMAN geen IRONMAN!