Van Tattoo Tot Triathlon

Op 30 april is het zover, dan vier ik het 1 jarig bestaan van mijn triathlon passie. Voor de mensen die mij volgen zal het geen verrassing zijn. Week in week uit ben ik naast mijn gezin en professionele leven ook nog eens bezig met het trainen voor een triathlon. De 1/8 versie welteverstaan en over enkele jaren hopelijk de hele. Mij wordt vaak gevraagd hoe ik tot de triathlon ben gekomen en waar ik de discipline vandaan haal. Enkele weken geleden werd mij tijdens een etentje die vraag opnieuw gesteld en toen werd de cirkel rond, het is allemaal begonnen met een tattoo. Een opmerkelijk persoonlijk verhaal.

Commodore

Rond 2005 ben ik in dienst getreden van het welbekende Commodore. Een aantal investeerders die het merk nieuw leven wilde inblazen met nieuwe consumenten producten waarbij content en hardware onlosmakelijk met elkaar verbonden zouden zijn. De Apple iPods hadden inmiddels behoorlijk succes in combinatie met iTunes. Op het vlak van TV en bewegend beeld was nog niets in de maak en daar wilde de mannen achter het nieuwe Commodore op inspelen. Eén van die mannen had op dat moment de uitzendrechten over het internet van de eredivisie voetbal. Dat is ook de manier waarop ik in contact ben gekomen met Commodore. Mijn passie voor gadgets, electronica en IT is er met de paplepel in gegoten. Hans Appel, mijn vader, was reeds werkzaam voor bedrijven als Sperry Univac, WANG  en Apple op momenten dat niemand wist wat überhaupt een computer was. Als klein ‘menneke’ van 8 speelde ik al met computers van de genoemde merken en programmeerde er aardig op los in basic om mijn eigen spelletjes te maken. Voor vriendjes was de studeerkamer van mijn vader een soort van ‘battleship galactica’. Voor vriendjes was de studeerkamer van mijn vader een soort van ‘battleship galactica’.De toekomst, alles wat het verstand voorbij ging was in die kamer te vinden, ik schrijf eind jaren ’70 begin jaren ’80.

Allontv mediabox

Gedreven door de passie voor alles wat digitaal was ben ik samen met een oud collega een ‘kastje’ gaan samenstellen waarmee alle digitale foto’s, video’s en muziek vanaf de PC op een TV konden worden afgespeeld. Dit speelt zich rond 2003 af, YouTube bestond nog niet, de iPhone zou pas 4 jaar later op de markt verschijnen en Twitter, never heard from it. Uitzending Gemist van de publieke omroep bestond al wel alleen het gebruik ervan was nog zeer karig. Naast het kastje, dat we later de allontvmediabox noemde, had mijn collega software ontwikkeld waarmee we vanuit een centrale server alle mediaboxen in het veld op afstand konden updaten. Oftewel continu voorzien van nieuwe content, in dit geval van de nieuwste Uitzending Gemist streams. Let wel, nu klinkt het obvious maar op dat moment was het fenomeen ‘always internet connected’ met allerlei devices een toekomstdroom. In 2003 waren we dus al in staat om internet streams op de TV te bekijken in een Video On Demand opzet, redelijk uniek op dat moment. Mede reden waarom we al vrij snel en makkelijk in contact kwamen met de grote Internet Service Providers. Die waren op dat moment allemaal bezig met het onderzoeken hoe hun internet netwerken tevens in te gaan zetten voor TV. KPN, Tiscali, Versatel, Wanadoo maar ook de grote filmdistributeurs, met allemaal waren we in gesprek. Ze zagen ons platform als hét middel om hun internet netwerk met nieuwe diensten te kunnen uitbreiden. Diverse proof of concepts werden gedraaid en zo ook met Commodore. Maar Commodore was een vreemde eend in de bijt, die bezat geen netwerk maar wel weer een consumentenmerk. Weliswaar eentje waar je het stof vanaf moest blazen en met een associatie die nu niet direct hangt aan innovatie in de tijdsgeest van 2004 maar toch. Ze hadden de uitzendrechten van de eredivisie en zagen dat ze met ons platform de huiskamer konden binnendringen. Na wat verkennende gesprekken ging het snel, al het IP en de assets werden overgenomen in de vorm van aandelen en mijn collega en ik traden in dienst bij Commodore. Het klinkt als een jongensboek maar het is echt op die manier gegaan. Ik verantwoordelijk voor product marketing en product management, mijn collega voor development.

Serendipity

De jaren erna waren één gigantische roller coaster. Met regelmaat bezocht ik landen als Taiwan, China, Zuid Korea en Hong Kong om op zoek te gaan naar partners die met ons mee ontwikkelden. Onze allontv mediabox werd omgedoopt tot de Commodore Gravel In Home en  ik ben me gaan focussen op een nieuw ‘flagship product’ de Gravel In Pocket genaamd. ‘s Werelds eerste portable mediaspeler met draadloze internet verbinding. Werkelijk waar alles wat je aan de In Pocket ziet en voelt is door mijn vingers gegaan. Van verpakking tot handleiding, van het kleinste electronische component tot de mallen voor de productie. Een prachtige ervaring om iets van een idee tot in de schappen van de Media Markt te brengen. Naast alle electronica was het hart van de mediaspelers natuurlijk de software. Er moest op allerlei niveau’s worden nagedacht op de wijze waarop we al die muziek, foto’s en video’s gingen ontsluiten naar de gebruiker.De ongezochte vondst omschrijft eigenlijk het beste wat serendipity is.De gebruikersinterface en het interactie ontwerp zijn hierin de verbindende factor tussen mens en machine. Het zijn die twee elementen die zorgen voor de uiteindelijke klant ervaring en beleving. In die tijd kwam er een stagair bij ons aan boord, Mik Langhout genaamd, die zich richtte op human interaction design. Samen dachten we na over de manier waarop we op een natuurlijke manier de gebruiker konden leiden door de enorme hoeveelheden aan muziek, foto’s en video’s die werden aangeboden. Mik heeft me geïntroduceerd met een fenomeen dat mij tot op de dag van vandaag is blijven boeien: serendipity. Het was de naam die we gaven aan een prototype gebruikers interface en interactie ontwerp waarin we ervoor wilden zorgen dat de gebruiker altijd bij iets uit kwam dat bij hem of haar pastte. De ongezochte vondst omschrijft eigenlijk het beste wat serendipity is.

Serendipity is daarna een soort van rode draad door mijn werkzame leven gaan leiden. Ik ben toch werkzaam binnen de IT, informatie technologie, en het betreft een principe waarmee je door informatie heen kunt navigeren. En of dat nu muziek betreft, foto’s of de administratie, ik kan er altijd wel wat mee. Dus erg aardig om dat fenomeen toe te passen in diverse omgevingen. Ik gebruik het vandaag de dag nog steeds in mijn presentaties en het idee dat ik telkens aanhaal om op die manier middels een app door de administratie heen te navigeren blijf ik verkondigen. Eens zal er iemand zijn die het ziet zitten en een app in elkaar hacked. Ik denk er wel eens aan om zelf ermee aan de slag te gaan echter de tijd en prioriteit ontbreken mij op dit moment. Alhoewel een platform als Phonegap het wel heel erg eenvoudig maakt.

Tattoo

Enfin, wat heeft serendipity in hemelsnaam te maken met een tattoo en een triathlon? Wel die kan ik zelfs uitleggen. Al jaren had ik het voornemen om een tattoo te laten zetten. Wanneer op een genuanceerde en doordachte wijze toegepast vind ik het een mooi symbool. Juist het onuitwisbare karakter ervan maakt dat het, normaliter gezien, iets doordachts moet zijn immers je laat niet zomaar iets plaatsen. Die wens die koesterde ik al jaren maar zoals velen in dubio rondom het symbool dat het zou moeten zijn. Eind 2010 was ik er ineens uit, de term serendipity. Het was op een zaterdag, ik heb via de Dafont website een lettertype uitgezocht, gebeld met een studio en de dag erop ben ik naar Amsterdam gegaan om hem te laten zetten. Zo lang als ik erover had nagedacht zo snel was ie geplaatst op de binnenkant van mijn rechter bovenarm. Wat ik me altijd heb voorgenomen is dat het mij niet gaat gebeuren dat ik met een uitgezakt lichaam een tattoo ga dragen en ziedaar, de eerste zaadjes voor wat betreft de triathlon werden eind 2010 gelegd alhoewel ik er op dat moment geen flauwe notie van had dat ik me er ooit mee zou gaan bezighouden.

Triathlon

Maart 2011, samen met mijn zwager treffen we voorbereidingen voor ons lange weekend naar de Ardennen samen met de twee gezinnen. Vijf kids, een groot huis in the middle of nowhere, tijdens Koninginnedag, dat moet lukken. Mijn zwager, reeds enkele jaren gevat door het triathlon virus, neemt zijn fiets en spullen mee. Latent speelt de gedachte nog steeds om weer te gaan sporten en zodoende kom ik op het idee om een fiets te huren en een weekje met hem mee te trainen. Zo gezegd, zo gedaan. Racefiets gehuurd, hup in de bus en afreizen naar de Ardennen. Van fietsen altijd al wel gedacht dat het me leuk leek en nu was er de uitgelezen mogelijkheid om er wat mee te doen. Die week vervolgens behoorlijk afgezien. Gefietst en gelopen in een omgeving die naast prachtig ook uitdagend was. Mijn eerste hoogtemeters heb ik daar gemaakt door het glooiende landschap rondom Spa. Maar het stofje endorfine bleek in ruime mate te worden aangemaakt in mijn lichaam en de uitwerking te hebben die vele wensen: de behoefte en drang om door te blijven sporten. En na die week Ardennen ging het snel. Binnen enkele weken heb ik mijn eigen fiets en start ik met trainen. Lopen en zwemmen volgen kort daarna. We schrijven zomer 2011 en alle wedstrijden zijn reeds volgeboekt dus seizoen 2012 is waar ik me op moet gaan richten.  Dat is mij sowieso wel opgevallen, die enorme sub culturen die er bestaan rondom al die aparte sporten.In het begin trainen vanuit de losse pols maar inmiddels toch wat serieuzer aan de slag met behulp van de triathlon club en trainingsprogramma’s. Vanuit het niets ineens een drietal duursporten gaan beoefenen heeft behoorlijk wat impact op het lichaam kan ik inmiddels vertellen. Van 89,9kg ben ik afgevallen naar 76kg en heb dus naast een jas uitgedaan mijn complete garderobe kunnen vervangen.  Daar is een nieuwe garderobe aan sportkleding naast gaan hangen. Voor diegene die denkt dat sporten als lopen en zwemmen goedkope sporten zijn heeft het mis. Dat is mij sowieso wel opgevallen, die enorme sub culturen die er bestaan rondom al die aparte sporten. Voor ieder detail bestaat wel weer een fabrikant en leverancier die iets heeft uitgevonden waarvan je denkt het echt nodig te hebben. Of het nu gaat om een zwembril, zwembroek of wetsuit, in alles heb je dure varianten.

Ironman

Over drie weken is het dan zover en doe ik in Ter Aar mee aan de eerset 1/8 triathlon: 500 meter zwemmen, 20 kilometer fietsen en 5 kilometer lopen. Een inschattingsfout die enkele weken geleden is afgestraft: ‘ach, dat klinkt eigenlijk best prima te doen’. Dat is ook zo als je de afzonderlijke afstanden gaat bekijken alhoewel ik het zwemmen het meest zware vind van alles. Maar de combinatie die is killing. Zo heb ik onlangs een soort van generale repetitie gehad zijnde een duathlon: 5,5 kilometer lopen, 20 kilometer fietsen en 2,5 kilometer lopen. Een enorm zwaar parcours waar ik erg diep moest gaan. Als laatste geëindigd in mijn leeftijdscategorie H40 in 1 uur en 18 minuten. Inmiddels de halve marathon van Schoorl gelopen en wat wedstrijd loopjes. Mijn PR op de 10km staat nu op 46:41 en binnenkort hoop ik de 12km binnen de 50 minuten te kunnen doen. Dit jaar volgen na Ter Aar nog 4 1/8 triathlons en aan het einde van het jaar de 1/4 triathlon in Weesp, dubbele afstanden van de 1/8. Volgend jaar hoop ik mijn eerste halve triathlon te kunnen doen en het liefst de 70.3 Ironman op Mallorca. Enfin, laten we maar eerst eens bezien hoe het dit jaar zal vergaan. Het kost een hoop energie maar je krijgt er dubbele energie voor terug. Het helpt mij enorm om lichaam en geest in conditie te houden en het energie niveau te hebben dat überhaupt nodig is om een job als de mijne met al mijn passie te kunnen uitoefenen. Een mooie aanvulling en verrijking van mijn leven. Ook een wereld die bol staat van de gadgets en waar zaken als social media haar intrede heeft gedaan. Ik kom met mensen in contact met wie ik anders nooit in contact zou zijn gekomen en begeef me in werelden waarvan ik het bestaan niet besefte. Het is niet voor niets dat vele politici en mensen uit het bedrijfsleven een sport beoefenen, het houdt je gezond. Hoe mijn trainingen en wedstrijden zullen verlopen zal ik verder verslag van blijven doen op deze blog. Leuke serie van opmerkelijke persoonlijke verhalen.